بار آخر !     دست آخر !

من ورق را با دلم بر میزنم !

بار دیگر حکم کن ، اما نه بی دل ! با دلت دل حکم کن ! ... حکم دل ...

هر که دل دارد بیاندازد وسط تا که ما دلهایمان را رو کنیم !

دل که روی دل بیفتد عشق حاکم می شود !

پس به حکم عشق بازی می کنیم

این دل من رو بکن حالا دلت را  !

دل نداری ؟! بر بزن اندیشه ات را ...

حکم لازم !!! دل سپردن، دل گرفتن، هر دو لازم...

چگونه بگویم ؟

اصلا از چی بگم ؟

از این همه تنهایی ؟

یا از این مرحم تنهاییم که فقط سیگار شده ؟

ولی بدون این مرحم الان جای خالیه تورو واسم پر میکنه .

منو درک میکنه . . . . . !

همون کارایی که تو هیچوقت نکردی . . . !!!!